தமிழ்[தொகு]


(கோப்பு)

பொருள்[தொகு]

பதம், பெயர்ச்சொல்.

சொல், வார்த்தை
பக்குவம்
சில்பதவுணவின் (பெரும்பாண். 64)
உணவு. (திவா.)
பதமிகுத்துத் துய்த்தல் வேண்டி (சிலப். 28, 189)
சோறு
அவிழ்
தண்ணீர்
ஈரம். (திவா.)
மாவெலாம் பதம் புலர்ந்த (கம்பரா. மூல பல. 79)
கள்.
மகிழ்ப் பதம் பன்னாட் கழிப்பி (பொருந. 111)
அறுகம்புல்
இளம்புல்
இனிமை.
வெங்குருவரசர் பதம்பெற வெழுதி வரைந் திடு மேடு (திருவாலவா. 38, 40)
இன்பம். (சூடா.)
அழகு
ஏற்றசமயம்.
எண்பதத் தா லெய்தல் (குறள், 991)
தகுதி
பொழுது
நாழிகை
கூர்மை.
கத்தி பதமாயிருக்கிறது
அடையாளம்
அளவை. (சங். அக.)
பொருள். (யாழ். அக.)
காவல். (யாழ். அக.)
கொக்கு. (யாழ். அக.)
முயற்சி. (யாழ். அக.)
மாறுவேஷம். (யாழ். அக.)
அழிவு (தேச இயக்கத்தில் சத்ரபதி சிவாஜி பாடல் - பாரதியார்)
பாதம்

விளக்கம்
[தொகு]

ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட எழுத்துக்கள் சேர்ந்து, ஒரு பொருள் தந்தால் அது பதம் எனப்படும்.
இந்தி ச் சொல்லான पद (Word) (பத்) என்பது, பதம் என்ற இச்சொல்லின் உச்சரிப்பை ஒட்டி வருகிறது.