வேழம்
பொருள்
(பெ) வேழம்
- யானை களிறு பிடி வேழம் பகடு கைமா
- நாகம்
- மகுடி
- தடி
- கயிறு
- கரும்பு
- மூங்கில்
- பீர்க்கு
- நாணல்
- விளாம்பழத்துக்கு வருவதொரு நோய்
- ஒருவகைப் பூச்சி
- கொறுக்கை
- இசை
மொழிபெயர்ப்புகள்
- ஆங்கிலம்
- elephant
- serpent
- a kind of hautboy used by snake charmers and by jugglers
- stick
- rope
- sugar-cane
- bamboo
- sponge gourd
- Kaus
- A disease affecting the fruit of the wood-apple
- An insect
- European bambooreed
- music
பயன்பாடு
- வேழம் என்ற தேரை விளாம்பழத்துக்குள் பாய்ந்தால், பழம் உள்ளீடு இல்லாமல் வெறும் ஓடாகப் போய்விடும்.
இலக்கியம்
- இரவுப்புன மேய்ந்த வுரவுச்சின வேழம் (அகநானூறு. 309), (பிங்கல நிகண்டு)
- வேழத்தில்பட்டு உருவும் கோல் பஞ்சில் பாயாது(நல்வழி 33, ஔவையார்) - யானையை ஊடுருவிப் பாயும் வேல் பஞ்சுக்குக்குள் பாயாது.
- இம்பர் வான் எல்லை இராமனையே பாடி
- என் கொணர்ந்தாய் பாணா நீ என்றாள் பாணி
- வம்பதாம் களபம் என்றேன்; பூசும் என்றாள்
- மாதங்கம் என்றேன் யாம் வாழ்ந்தோம் என்றாள்
- பம்பு சீர் வேழம் என்றேன்; தின்னும் என்றாள்
- நற் பகடு என்றேன் ; உழும் என்றாள்
- கம்பமா என்றேன்; நற் களியாம் என்றாள்
- நான் கைமா என்றேன்; சும்மா கலங்கினாளே!
- (பாணன்-பாணினி-சங்ககாலம்)
- யானை என்பதை எத்தனை வகையாகத் தமிழில் சொல்லலாம் என்பதை இப்பாணர் பாட்டில் காணலாம் ...
- மறையோன் உற்ற வான்துயர் நீங்க
- உறைகவுள் வேழக் கையகம் புக்கு
- (வஞ்சிக் காண்டம்-வரந்தரு காதை)
- வேழ முண்ட விளாகனி யதுபோல-வேழம் என்ற பழங்களுக்கு ஏற்படும் நோய் தாக்கிய விளாம்பழம் போல
- ... தறுகட் பாசக்
- கள்ளவினைப் பசுபோதக் கவளமிட்க்
- களித்துண்டு கருணே என்னும்
- வெள்ளதம் பொழிசித்தி வேழம்,
- (தறுகட்பாசக் கள்ள வினைப் பசுபோதம்-கொடுமையையுடைய பாசமாகிய கள்ளத் தன்மையையுடைய வினைக்குக் காரணமாகிய ஜீவபோதம்; சிற்றறிவு அல்லது அறியாமை.)
- (சித்தி வேழம்)
- வேழப் பழனத்து நூழிலாட்டு,
- கரும்பின் எந்திரம், கட்பின், ஓதை - :(மதுரைக் காஞ்சி வரி 267)
- மனைநடு வயலை வேழம் சுற்றும்
- துறைகேழ் ஊரன் கொடுமை நாணி
- நல்லன் என்றும் யாமே
- அல்லன் என்னும்என் தடமென் தோளே.- வேழன்ற மூங்கில் போல இருக்கறதை சுற்றி
- கரைசேர் வேழம் கரும்பில் பூக்கும்
- துறைகேழ் ஊரன் கொடுமை நன்றும்
- ஆற்றுக தில்ல யாமே
- தோற்க தில்லஎன் தடமென் தோளே - வேழம்னு சொல்றமே அந்த வகைப் புல்
- பரியுடை நன்மான் பொங்[கு]உளை அன்ன
- அடைகரை வேழம் வெண்பூப் பகருந்
- தண்டுரை ஊரன் பெண்டிர்
- துஞ்சூர் யாமத்தும் துயிலறி அலரே.- வேழம்ற கொடியில இருக்கற புல்
- (வேழப்பத்து 11)
- கொடிப்பூ வேழம் தீண்டி அயல
- வடுக்கொண் மாஅத்து வண்டளிர் நுடங்கும்
- மணித்துறை ஊரன் மார்பே
- பனித்துயில் செய்யும் இன்சா யற்றே. - வேழம்ன்ற கொறுக்கச்சிக்கொடி
- மணலாடு மலிர்நிறை விரும்பிய ஒண்தழை
- புனலாடு மகளிர்க்குப் புணர்துணை உதவும்
- வேழம் மூதூர் ஊரன்
- ஊரன் ஆயினும் ஊரன் அல்லனே. -நாணல்ன்ற வேழம் துணை
- ஓங்குபூ வேழத்துத் தூம்புடைத் திரள்கால்
- சிறுதொழு மகளிர் அஞ்சனம் பெய்யும்
- பூக்கஞல் ஊரனை உள்ளிப்
- பூப்போல் உன்கண் பொன்போர்த் தனவே. - வேழம்ற நாணலோட தண்டிலதான்
- புதன்மிசை நுடங்கும் வேழ வெண்பூ
- விசும்பாடு குருகில் தோன்றும் ஊரன்
- புதுவோர் மேவலன் ஆகலின்
- வறிதா கின்றென் மடங்கெழு நெஞ்சே. - வேழத்தோட பூ
- இருஞ்சா யன்ன செருந்தியொடு வேழம்
- கரும்பின் அலமருங் கழனி ஊரன்
- பொருந்துமலர் அன்னஎன் கண்ணழப்
- பிரிந்தனன் அல்லனோ பிரியலென் என்றே. - வேழம்ற நாணல்
- எக்கர் மாத்துப் புதுப்பூம் பெருஞ்சினை
- புணர்ந்தோர் மெய்ம்மணங் கமழும் தண்பொழில்
- வேழ வெண்பூ வெள்ளுளை சீக்கும்
- ஊரன் ஆகலின் கலங்கி
- மாரி மலரில் கண்பனி உருமே.-வேழத்தோட வெள்ளையான பூக்களோட
- அறுசில் கால அஞ்சிறைத் தும்பி
- நூற்றிதழ்த் தாமரைப் பூச்சினை சீக்கும்
- காம்புகன்[டு] அன்ன தூம்புடை வேழத்துத்
- துறைநணி ஊரனை உள்ளிஎன்
- இறையே எல்வளை நெகிழ்பு ஓடும்மே. - மூங்கில் போல இருக்கற வேழம்
- (வேழப்பத்து 14-17)
- பனைக்கை மும்மத வேழம் உரித்தவன்
- நினைப்ப வர்மனங் கோயிலாக் கொண்டவன்
- அனைத்தும் வேடமாம் அம்பலக் கூத்தனைத்
- தினைத்த னைப்பொழு தும்மறந் துய்வனோ.- மும்மதங்களையும் உடைய யானைத்தோலை உரித்துப் போர்த்தவன்
- (ஐந்தாம் திருமுறை)
- மலைநாடு வேழம் (யானை) உடைத்து.
- சோழ வளநாடு சோறுடைத்து.
- பாண்டி நாடு முத்துடைத்து.
- தொண்டைநாடு சான்றோர் உடைத்து.-ஒளவை வாக்கு
- (மலைநாடு வேழம் உடைத்து)
- பாய்தலும் மிசை கொண்டு உய்க்கும் பாகரைக் கொண்டு சீறிக்
- காய் தழல் உமிழ் கண் வேழம் திரிந்து மேல் கதுவ அச்சமா
- தாய் தலை அன்பின் முன், நிற்குமே? தகைந்து பாய்ந்து
- தோய் தனித் தடக்கை வீழ மழுவினால் துணித்தார் தொண்டர். [24] - (சிவந்த கண்ணுடன் அவ்வியானை திரிந்து)
- கையினைத் துணித்த போது கடல் எனக் கதறி வீழ்ந்து
- மை வரை அனைய வேழம் புரண்டிட மருங்கு வந்த
- வெய்ய கோல் பாகர் மூவர் மிசை கொண்டார் இருவர் ஆக
- ஐவரைக் கொன்று நின்றார்; அருவரை அனைய தோளார். [25] - (கரியமலை போன்ற அவ்வியானை புரள)
- தூரியத் துவைப்பும் முட்டும் சுடர்ப் படை ஒலியும் மாவின்
- தார் மணி இசைப்பும் வேழ முழக்கமும் தடம் தேர்ச் சீறும்
- வீரர் தம் செருக்கின் ஆர்ப்பும் மிக்கு எழுந்து ஒன்றாம் எல்லைக்
- காருடன் கடைநாள் பொங்கும் கடல் எனக் கலித்த அன்றே. [32] - (யானைகளின் முழக்கமும் பெரிய தேர்களின்)
- மன்னவன் தன்னை நோக்கி, வானவர் ஈசர் நேசர்,
- ‘சென்னி! இத் துங்க வேழம் சிவகாமி ஆண்டார் கொய்து
- பன்னக ஆபரணர் சாத்தக் கொடுவரும் பள்ளித் தாமம்
- தன்னை முன் பறித்துச் சிந்தத் தரைப் படத் துணித்து வீழ்த்தேன்’. [40] - (பெரிய யானை பறித்துச் சிந்தியதனாலே)
- (எறி பத்த நாயனார் புராணம்)
- வேழக் கரும்பினொடு மென் கரும்பு தண் வயலில்
- தாழக் கதிர்ச்சாலி தான் ஓங்கும் தன்மை யதாய்
- வாழக் குடி தழைத்து மன்னிய அப் பொன் பதியில்
- ஈழக் குலச் சான்றார்; ஏனாதி நாதனார்.- (நாணற்கரும்பினோடு மென்கரும்பும் தாழும்படி)
- (ஏனாதி நாத நாயனார் புராணம)
- செங்கண் வெள் ஏற்றின் பாகன்; திருப் பனந் தாளில் மேவும்
- அங்கணன் செம்மை கண்டு கும்பிட, அரசன் ஆர்வம்
- பொங்கித் தன் வேழம் எல்லாம் பூட்டவும் நேர் நில்லாமைக்
- கங்குலும் பகலும் தீராக் கவலை உற்று அழுங்கிச் செல்ல.[23] - (தமது யானை முதலியவை யெல்லாம் பூட்டவும்)
- (குங்குலியக் கலய நாயனார் புராணம்)
- இவ் வகை பலவும் எண்ணி `இங்கு இனி அரசர் இல்லை;
- செய்வகை இதுவே' என்று தெளிபவர், `சிறப்பின் மிக்க
- மை வரை அனைய வேழம் கண் கட்டி விட்டால் மற்றுஅக்
- கை வரை கைக் கொண்டார் மண் காவல் கைக் கொள்வார்' என்று. [30] - (கரியமலைபோன்ற யானையைக் கண் கட்டிவிட்டால்)
- வேழத்து அரசு அங்கண் விரைந்து நடந்து சென்று,
- வாழ்வு உற்று உலகம் செய் தவத்தினின், வள்ளலாரைச்
- சூழ் பொன் சுடர் மா மணி மா நிலம் தோய, முன்பு
- தாழ்வு உற்று எடுத்துப் பிடர் மீது தரித்தது அன்றே. [34] - (பட்டத்து யானை அவ்விடத்தில் விரைவாக நடந்துபோய்)
- மின்னும் மணி மாளிகை வாயிலின் வேழம் மீது
- தன்னின்றும் இழிந்து, தயங்கு ஒளி மண்டபத்தில்,
- பொன்னின் அரி மெல்லணைச் சாமரைக் காமர் பூங்கால்
- மன்னும் குடை நீழல் இருந்தனர்; வையம் தாங்கி.[44] - (வாயிலில் யானை மேனின்றும் இறங்கி)
- (மூர்த்தி நாயனார் புராணம்)
- கூடத்தைக் குத்தி ஒரு குன்றம் எனப் புறப்பட்டு
- மாடத்தை மறித்திட்டு மண்டபங்கள் எடுத்து எற்றித்
- தாடத்தின் பரிக்காரர் தலை இடறிக் கடக் களிற்றின்
- வேடத்தால் வரும் கூற்றின் மிக்கது ஒரு விறல் வேழம். [110] - (மதயானையின் உருவத்தோடு வருகின்றதொரு)
- தண்டமிழ் மாலைகள் பாடித் தம் பெருமான் சரண்ஆகக்
- கொண்ட கருத்தில் இருந்து குலாவிய அன்புஉறு கொள்கைத்
- தொண்டரை முன் வலமாகச் சூழ்ந்து எதிர் தாழ்ந்து நிலத்தில்
- எண் திசையோர்களும் காண இறைஞ்சி எழுந்தது வேழம். [117] - (அந்த யானை நிலத்தில் வீழ்ந்து வணங்கி)
- ஆண்ட அரசை வணங்கி அஞ்சி அவ் வேழம் பெயரத்
- தூண்டிய மேல் மறப் பாகர் தொடக்கி அடர்த்துத் திரித்து
- மீண்டும் அதனை அவர் மேல் மிறை செய்து காட்டிட வீசி
- ஈண்டு அவர் தங்களையே கொன்று அமணர் மேல் ஓடிற்று எதிர்ந்தே. [118] - (அந்த யானை அங்குநின்றும் பெயர்ந்து போகவே)
- வாரி சொரியும் கதிர் முத்தும் வயல்மென் கரும்பில் படு முத்தும்
- வேரல் விளையும் குளிர் முத்தும் வேழ மருப்பின் ஒளிர் முத்தும்
- மூரல் முறுவல் வெண் முத்த நகையார் தெரிந்து முறை கோக்கும்
- சேரர் திரு நாட்டு ஊர்களின் முன் சிறந்த மூதூர் செங்குன்றூர். [2] - (யானைக்கோடுகளிற் பிறக்கும் விளக்கமுடைய முத்துக்களையும்)
- (விறன்மிண்ட நாயனார் புராணம்)
| ( மொழிகள் ) |
சான்றுகோள் ---