வீறல்

தமிழ்[தொகு]


(கோப்பு)

வீறு1 vīṟudal, 5 செ.கு.வி.(v.i.)

1. மேம்படுதல்; to be distinguished, to be eminent.

  போரூர் வீறிவா ழாறுமா முகனே(திருப்போ. சந். குறுங்கழி. 3, 1);.

2. மிகுதல்; to increase.

  வீறுமுண்டி மிசைந்திட(கந்தபு.தானப். 20);.

3. கீறுதல்; to scratch, as with the point of an instrument, to tear.

  நின்மெய்க்கட் குதிரையோ வீறியது(கலித். 96);.

வீறு2 vīṟudal, 5 செ.குன்றாவி.(v.t.)

1. வெட்டுதல்; to split, cut.

  தெய்வவாள் வீறப் பொன்றினன்(கம்பரா. சம்பா 43);.

2. அடித்தல்; to beat, flog.

'அவனை நன்றாய் வீறினேன்' (இ.வ);.

வீறு3 vīṟu, பெ. (n.)

1. தனிப்பட்ட சிறப்பு; distinctive excellence.

  வீறெய்தி மாண்டார்(குறள், 665);.

2. வெற்றி; victory.

  வீறுபெற வோச்சி(மதுரைக். 54);.

3. வேறொன்றிற்கில்லா அழகு; unique beauty.

  வீறுயர் கலச நன்னீர்(சீவக. 489);.

4. பொலிவு; splendour.

  சாறயர் களத்து வீறுபெறத் தோன்றி(திருமுரு.283);.

5. பெருமை (இல்க்.அக.);; greatness.

6. மிகுதி; abundance, plenty.

  வாணிகர் வீற்றிலாபம் விளைவுழிச் சேறல்போல(சேதுபு. திருநாட். 42);.

7. நல்வினை; good fortune, merit.

  விசையை யென்றுல கோடிய வீறிலேன்(சீவக. 1814);.

8. மருந்து முதலியவற்றின் வினை விளை வேகம்; strenth, as of medicines or poisons power.

'அந்த மருந்துக்கு வீறில்லை'.

9. தன்முனைப்பு; arrogance.

  கங்கை வீறடக்கும்..... சடையாய்(காஞ்சிப். வாணிச். 84);.

10. வெறுப்பு (யாழ்.அக.);; dislike, disgust.

11. ஒளி (வின்.);; light brightness.

12. வேறு; separateness.

  விறுவீ றியங்கும்(புறநா. 173);.

13. தனிமை (வின்.);; solitariness.

14. அடி; blow, strike.

'நாலு வீறு வீறினான்'.

வீறு4 vīṟu, பெ. (n.)

1. மருந்துச் சத்து; essence of medicine.

2. மருந்தின் பயன்விளைவு திறம்; power of medicine.

3. வெடிப்பு Crack

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

(இலக்கணப் பயன்பாடு)

சான்றுகள் ---வீறல்--- DDSA பதிப்பு + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + வாணி தொகுப்பகராதி