பன்

தமிழ்

• 	இல்லை
  (கோப்பு)

பொருள்

• பன், பெயர்ச்சொல்.

1. நாணல்வகை
2. பருத்தி(நன்

   சங்கரஅரும்

   )

3. பன்பாயின் பின்னற்சதுரம்

4. அரிவாட்பல்

   (இலக்அக.)

5. பல
6. நிறைய

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. bulrush, typha
2. cotton
3. square or checker in braiding bulrush
4. tooth of a serrated sickle

( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +