நின்று

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

நின்று,

வினை உரிச்சொல்

1. எப்பொழுதும்

   • நிறைபய னொருங்குட னின்றுபெற நிகழுங் குன்றவை சிலவே (பரிபா. 15, 7).

(இலக்கணம்: பகுதி)

1. ஐந்தாம் வேற்றுமைப் பொருள்பட வரும் ஒர் இடைச்சொல். (திருக்கோ. 34, உரை.)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

adverb

1. always

(இலக்கணம்: பகுதி)

1. A particle used in the ablative sense;

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +