மண்ணை

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• மண்ணை, பெயர்ச்சொல்.

1. கூர்மழுக்கம்

   (எ. கா.) மண்ணை வெண்கோட்டுச் சிறுகண் யானை (அகநா. 24)

2. மூடன் (சூடாமணி நிகண்டு)

   (எ. கா.) இம்மணியை நின் மணியோடு கலக்கும் மண்ணைதானுளனோ (மேருமந். 303)

3. இளமை (பிங். ) மண்ணை நல்லான் (ஞானா. 34,9)
4. காலின் கெண்டைச்சதை
5. பேய் (சூடாமணி நிகண்டு)

   (எ. கா.) செறிந்தன கழுகுடன் மண்ணை (கந்த பு. சிங்கமு. 85)

6. கொடிவகை (மலை.)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. 1(ஒப்பிடுக)→ மொண்ணை. Bluntness
2. Ignorant, stupid or dull person; fool
3. Juvenility, youth
4. Calf of the leg
5. Devil, hobgoblin
6. Black-oil, l. cl., Celastrus paniculata

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +