முரித்தல்

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• முரித்தல், பெயர்ச்சொல்.

2. ஒடித்தல்

   (எ. கா.) நன்சிலை முரித்திட்டம்பை வாடினன் பிடித்துநின்றான் (சீவக. 2185)

3. அழித்தல்

   (எ. கா.) மதிலொடு வடவாயிலை முரித்து (திருவாலவா. 24, 4)

4. தோற்கச் செய்தல் (யாழ். அக. )
5. நடத்துதல் (W.)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

2. To break off, snap off To ruin To defeat To manage, as a business

( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு + }}