இடைநிலை
தமிழ்
[தொகு]
பொருள்
[தொகு]- இடைநிலை, பெயர்ச்சொல்.
- நடுவில் நிற்கை
- இடைநிலைத்தீவகம்
- பெயர்வினைகளின் பகுதிவிகுதிகளுக்கு இடையில் நிற்கும் ஓர் உறுப்பு (நன். 141)
மொழிபெயர்ப்புகள்
[தொகு]- ஆங்கிலம்
- State of being in the middle
- (Gram.) Medial particles coming between the root and the ending in a word (i) in verbs, to indicate tense, as த் in செய்தான் (ii) in personal nouns as an inserted euphonic connective particle, as ஞ் in அறிஞன்
| ( மொழிகள் ) |
சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) 
+ DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +