எய்

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• எய், பெயர்ச்சொல்.

1. வறுமை

   (எ. கா.) எய்யுரையான் (ஏலா. 33)

2. முள்ளம்பன்றி

   (எ. கா.) எய்ம் முள் ளன்ன பரூஉமயிர் (நற். 98)

• எய், வினைச்சொல்.

1. எறி, (அம்பு போன்ற ஆயுதங்களை) பிரயோகி
2. அறி
3. பாடுபடு
4. இளை

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

noun

1. poverty
2. porcupine

verb

1. throw, discharge (as in discharging arrows)
2. know
3. exert
4. grow weary

சொல்வளம்

• எய்து - எய்தல் - எய்துவர் - எய்தார் - எய்யாமை - எய்த்தல் - எய்ப்பு - எயில்

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +