சிறுமை
ஒலிப்பு
 | |
| (கோப்பு) |
பொருள்
சிறுமை (பெயர்ச்சொல்)
- அளவால், உருவத்தால், பண்பால் குறுகியது, சிறியது என்னும் தன்மை.
- தலைகுனிவு (பெருமை கெட்டுவிட்டதால் ஏற்படும் தாழ்வு)
- இன்மை
- எளிமை
- வறுமை
- துன்பம்
- கீழ்மை
- நோய்
- குறும்பு
விளக்கம்
- சிறு, சிறிய என்பதன் தன்மை.
பயன்பாடு
சிறுமை பலசெய்து சீரழிக்கும் சூதின்
வறுமை தருவதொன்று இல். (திருக்குறள்)
[மு.வரதராசனார் உரை: ஒருவனுக்குத் துன்பம் பலவற்றையும் உண்டாக்கி அவனுடைய புகழைக் கெடுக்கின்ற சூதைபோல் வறுமை தருவது வேறொன்றும் இல்லை. (சிறுமை = துன்பம்)]
மொழிபெயர்ப்புகள்
- small, smallness (ஆங்கிலம்)
- hardship (ஆங்கிலம்)
- -
2 உரிச்சொல்
[தொகு]- பொருள்
-
- நோய்
- இலக்கியம்
-
- "சிறுமை உறுபவோ செய்பு அறியலரே" (நற்றிணை 1)
- "சிறுசொல் சொல் சொல்லிய சினங்கெழு வேந்தர்" (துறநானூறு 72)
- இலக்கணம்
-
- "பையுளும் சிறுமையும் நோயின் பொருள" - தொல்காப்பியம் 2-8-44