பழிப்பு
தமிழ்[தொகு]
பொருள்[தொகு]
- பழிப்பு, பெயர்ச்சொல்.
- நிந்தனை பெறு
- அரு பழிப்பால் (கம்பராமாயணம். படைக்காட்சி. 50)
- குறளை
- குற்றம்
- குறை
- பன்னிரு படலம் பழிப்பின் றுணர்ந்தோர் (பு.வெ.சிறப்புப்) .
மொழிபெயர்ப்புகள்[தொகு]
- ஆங்கிலம்
( மொழிகள் ) |
சான்றுகள் ---தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +