புதுமணவாளன்

தமிழ்

புதுமணவாளன்:
புது மாப்பிள்ளை

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• புதுமணவாளன், பெயர்ச்சொல்.
• (புது+மண+ஆள்+அன்)

1. புதிதாக விவாகஞ் செய்துகொண்டவன்

   (எ. கா.) புதுமணவாளப் பிள்ளைகளும் . . . காத்தற்கு ஏகினார் (சீவக. 420, உரை).

2. நித்திய கல்யாணன்

   (எ. கா.) பூக்கம ழமளி சேக்கும் புதுமணவாளனார் (சீவக. 1880).

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. newly-married man, bridegroom
2. one who ever enjoys the pleasures of a bridegroom

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +