பிச்சன்

தமிழ்

பொதுவகத்தில் ஒலிக்கோப்பு உருவாக்கப்படவில்லை

பொருள்

• பிச்சன், பெயர்ச்சொல்.

1. பித்தன், பைத்தியக்காரன்
   • பிச்சரங்கவரெனப் பிறருந் தூற்றவே (பிரபோத. 26, 70)
2. மருண்டவன்
3. சிவன்
   • ஊர்ச்சுடுகாட்டெரிப் பிச்சன் (திருவாச. 6, 49).

மொழிபெயர்ப்புகள்

ஆங்கிலம்

1. maniac, madman; crazy man
2. one who is captivated, enamoured or fascinated
3. Lord Siva

விளக்கம்

• பிச்சி என்பது பெண்பால்

சொல் வளப்பகுதி

• பித்தன், பைத்தியக்காரன், பிச்சி
• சுபவேளை, நல்வேளை, நல்லவேளை, சுபகாலம், நற்காலம்
• பைத்தியம், பித்து, மருட்சி
• பிச்சை, பிச்சைக்காரன்

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +