உள்ளடக்கத்துக்குச் செல்

வழிப்பறி

கட்டற்ற பன்மொழி அகரமுதலியான விக்சனரியில் இருந்து.
பொருள்
  • (பெ) வழிப்பறி
  • வழிக்கொள்ளை, இடைவழியிற் கொள்ளையிடுதல்; அதர்கோள்; ஆறலை; வேடுபறி
மொழிபெயர்ப்புகள்

(வாக்கியப் பயன்பாடு)

(இலக்கியப் பயன்பாடு)

  • "நான் மட்டும் தனியாகப் போவதாக்கும்?" "போனால் என்ன? உன்னை யாராவது வழிப்பறி செய்து கொண்டு போய் விடுவார்களா?" (அலை ஒசை, கல்கி)
  • சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் விக்கிரமன் வழிப்பறிக்கு ஆளான இடத்துக்கு வந்து சேர்ந்தான் (பார்த்திபன் கனவு, கல்கி)

{ஆதாரம்} ---> DDSA பதிப்பு வின்சுலோ

"https://ta.wiktionary.org/w/index.php?title=வழிப்பறி&oldid=1515460" இலிருந்து மீள்விக்கப்பட்டது