செதுகு

தமிழ்

பொருள்

செதுகு(வி)

• (குறி) தவறு

• செதுகாப்படை தொடுப்பேன் (கம்பரா. நிகும்ப. 130)

(பெ)

1. கூளம்
   • குலால னானவன் மண்ணும்நீரும் செதுகுங் கூட்டி (ஈடு. 6, 9, 1)
2. சருகு
   • செதுகையிட்டுப் புகைக்க அமையும் (ஈடு. 1, 6,1)
3. தீங்கு
   • செதுகறா மனத்தார் (தேவா.381, 9)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

• err, as in aim; go wrong

(பெ)

1. rubbish, chaff
2. dried leaves
3. evil

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +

சொல் வளப்பகுதி

• தவறு, சருகு, கூளம், குப்பை
• செருகு