வறம்
பொருள்
வறம்(பெ)
- வற்றுகை
- பெருவறங் கூர்ந்த கானம் (பெரும்பாண். 23)
- நீரில்லாமை, வறட்சி
- கயத்திட்ட வித்து வறத்திற் சாவாது தழைக்கும் (புறநா. 137).
- மாரியொன் றின்றி வறந்திருந்த காலத்தும் (பழமொழி நானூறு 381)
- கோடைக்காலம்
- வறந்தெற மாற்றிய வானம் (கலித். 146).
- பஞ்சம்
- வறுமை
- மாரி வறங்கூர்ந் தனைய துடைத்து (குறள், 1010).
- வறண்ட பூமி
- வறனுழு நாஞ்சில் (கலித். 8).
மொழிபெயர்ப்புகள்
[தொகு]ஆங்கிலம்
விளக்கம்
பயன்பாடு
(இலக்கியப் பயன்பாடு)
(இலக்கணப் பயன்பாடு)
ஆதாரங்கள் ---வறம்--- DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ +