இயைபு

தமிழ்

(கோப்பு)

பொருள்

• இயைபு, பெயர்ச்சொல்.

1. புணர்ச்சி (தொல். சொல். 308.)
2. பொருத்தம்

   (எ. கா.) பண்ணென்னாம் பாடற் கியைபின்றேல் (குறள். 573).

3. இது கேட்டபின் இது கேட்கத்தக்கதென்னும் யாப்பு (நன். சிறப்புப். விருத்.)
4. காண்க...இயைபுத்தொடை (காரிகை. உறுப். 16.)
5. நூல்வனப்புளொன்று (தொல். பொ. 552.) (யாப்பு)

மொழிபெயர்ப்புகள்

• ஆங்கிலம்

1. combination, union
2. harmony, agreement, conformity, consistency, symmetry, concurrence, compatibility, unity, unanimity
3. sequence of study; appropriateness; logical arrangement of subject matter which determines the order in which topics should betaken up for study
4. see...இயைபுத்தொடை
5. A long, continuous, narrative poem consisting of verses which end in any one of the possible consonantal endings, viz. ஞ், ண், ந், ம், ன், ய், ர், ல், வ், ழ், ள்

இலக்கியப் பயன்பாடு

1. இயைந்து ஒழுகும் (இளம்பூரணர் உரை மேற்கோள்)
2. குயில் எழுந்து இயைபுடன் நோக்கல் செல்லாது (அகநானூறு 297-9) = ஆண், பெண் குயில்கள் ஒன்று சேரக் கூவும்.
3. ஏறு தொழூஉ புகுந்தனர் இயைபுடன் ஒருங்கு (கலித்தொகை 101-9)
4. இன்னகைத் துவர்வாய்க் கிளவியும் அணங்கே
5. நன்மா மேனிச் சுணங்குமார் அணங்கே
6. ஆடமைத் தோளி ஊடலும் அணங்கே
7. அரிதமர் மழைக்கணும் அணங்கே
8. திருநுதல் பொறித்த திலதமும் அணங்கே.

இலக்கணப் பயன்பாடு

1. "இயைபே புணர்ச்சி" - தொல்காப்பியம் 2-8-11
2. "இறுவாய் ஒப்பின் அது இயைபு என மொழிப" தொல்காப்பியம் 3 செய்யுளியல் 92

( மொழிகள் )

சான்றுகள் --- தமிழ்ப்பேரகரமுதலி நூல்கள் (1924–39) + DDSA பதிப்பு + வின்சுலோ + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + நா. கதிர்வேல்பிள்ளை + வாணி தொகுப்பகராதி + தமிழ்ப்பேழை + பாண்டியராசாவின் சங்க இலக்கியத் தொடரடைவு +