அரசர்சின்னம்

தமிழ்


(கோப்பு)

பொருள்

அரசர்சின்னம், பெயர்ச்சொல்.

சூடாமணி நிகண்டு, கீழ்கண்ட 21பொருட்களை, அரசரின் சின்னங்களாகக் கூறுகிறது.

முடி
(எ. கா.) நாடு உயர்ந்தால் முடிஉயரும் (ஓளவையார்)
குடை
(எ. கா.) குடைநிழல் இருந்து குஞ்சரம் ஊர்ந்தோர்நடை மெலிந்து ஓர் ஊர் நண்ணினும் (நறுந்தொகை)
கவரி
(எ. கா.) முரசுக் கட்டிலில் உறங்குவதைக் கண்ட சேர மன்னன் பெருஞ்சேரல் இரும்பொறை, மோசி கீரனாரைத் தண்டிக்காமல் அவருக்குக் கவரி வீசினான்.
தோட்டி
(எ. கா.) தொட்டபெட்டா மலையைச் சங்ககாலத்தில் பெரும்பெயர்த் தோட்டி என்பர். யானையை அடக்கும் அங்குசத்தைத் தோட்டிஎன்பர்.
முரசு
(எ. கா.) முரசு மாறு இரட்டும் அரு தொழில் பகை தணிந்து (ஐங்குறுநூறு)
சக்கரம்
(எ. கா.) தாமரைச் சதங்கை மாலை சக்கரம்என்ன வீழ்த்தும் (சீவக சிந்தாமணி)
யானை
(எ. கா.) இயல்புகும் களி நல் யானைஇனம் தெரிந்து மாபோல் (கந்தபுராணம்)
கொடி
(எ. கா.) மணி உடைக் கொடி தோன்ற வந்து ஊன்றல் ஆல். (கம்பராமாயணம்)
மதில்
(எ. கா.) மதில் வாயில் காவலின் சிறந்த (சிலப்பதிகாரம்)
தோரணம்
(எ. கா.) வாயில் தோரணம்கற்பக மாலை தாழ்ந்து (சீவகசிந்தாமணி)
நீர்க்குடம்
(எ. கா.) நீர்க்குடத்தை தலையில் வைத்து, கையால் பிடிக்காமல், நடக்க தமிழக கிராமப்பெண்களாலும் முடியும்.
பூமாலை
(எ. கா.) பூமாலை புனைந்து ஏத்தேன் புகழ்ந்து உரையேன் புத்தேளிர்க் (திருவாசகம்)
சங்கு
(எ. கா.) சங்கு இனம் முழங்க, எல்லாத் தானையும் பரந்து சூழ (வில்லிபாரதம்)
கடல்
(எ. கா.) கடல் உடையான் மலையான் ஐந்து பூதத்து (திருமந்திரம்)
மகரம்
(எ. கா.) மகரம் என்பது, சோதிடத்தில் ஒரு இராசியாக கருதப்படுகிறது.
ஆமை
(எ. கா.) ஆமை ஒன்று ஏறி அகம்படியான் என (திருமந்திரம்)
இணைக்கயல்
சிங்கம்
(எ. கா.) சினம் பழுத்துச் சீறி விரி சிறைச் சிங்கம்உயர்த்து இங்கண் (தேம்பாவணி)
தீபம்
(எ. கா.) தீபம் முற்றவும் நீத்து அகன்று என, சேயது ஆர் உயிர் தேய (கம்பராமாயணம்)
இடபம்
(எ. கா.) இடபம் ஏறியும் இல் பலி ஏற்பவர் (தேவாரம்)
ஆசனம்
(எ. கா.) அருந் தவர்க்கு அமைந்த ஆசனம் காட்டி (மணிமேகலை)

(எ. கா.) ஆசனம் கொடுத்து அம் கண் இருத்தியே (கந்தபுராணம்)