யானை

(கோப்பு)

விக்கிப்பீடியாவின்
கட்டுரையையும் காண்க:

யானை

பிளிறல்

பொருள்

.

கரிய நிறம் கொண்ட, பெரிய, பாலூட்டும் விலங்கு ஆகும்.

விளக்கம்

யானையின் குட்டியைக் கன்று என்றோ யானைக்குட்டி/குட்டியானை என்றோ அழைப்பர்.
யானை உரக்க எழுப்பும் ஒலியைப் பிளிறுதல் என்பர்.
களிறு என்பது ஆண் யானை. பிடி என்பது பெண் யானை.

யானை வகைகள்

மொழிபெயர்ப்புகள்

ஆங்கிலம்: elephant
பிரான்சியம்: éléphant
எசுப்பானியம்: elefante
உருசியம்: слон
சீனம்: 象, 像
சப்பானியம்: 象
அரேபியம்: فيل ,فيل صغير

உருது: ہاتھی
இந்தி: हस्ती, गज, हाथी
வங்காளம்: হাতি
பஞ்சாபியம்: ਹਾਥੀ, ਗਜ, ਹਥਣੀ
குசராத்தியம்: હાથી
கன்னடம்: ದಮ್ತಿ, ಆನೆ, ಕರಿ, ಗಜ, ಹಸ್ತಿ
தெலுங்கு: ఏనుగు; గజము; యేనుగ; హస్తి
மலையாளம்: ആന (தமிழ் ஓலிபெயர்ப்பு : ஆன)

ஒருபொருட்பன்மொழி

யானை
வேழம்
களிறு -ஆண்யானை
மதகரி - மதம் பிடித்த ஆண் யானை.(திவாகர நிகண்டு)
பிடி - பெண்யானை
கரி
பூழ்
வாரணம் - புகர்முக வாரணம் (மணிமேகலை. 7, 115)
அஞ்சனம் - எண்திசை யானைகளுள், மேற்றிசை யானை(சூடாமணி நிகண்டு)
அஞ்சனை- எண்திசை யானைகளுள், வடதிசைப் பெண் யானை
அஞ்சனாவதி- எண்திசை யானைகளுள், வடகீழ்த் திசைப் பெண் யானை
சுப்பிரதீகம் - எண்திசை யானைகளுள்,வடகீழ்த் திசை யானை
புட்பதந்தம் - எண்திசை யானைகளுள், வட மேற்றிசை யானை. (தக்கயாகப். 118, உரை.)
வாமனம் - தென்றிசை யானை.(பிங்கல நிகண்டு)
புண்டரிகம் - எண்திசை யானைகளுள், தென்கீழ்த்திசை யானை. (பிங்கல நிகண்டு)
அத்தி - (பிங்கல நிகண்டு)
அத்தினி
அதவை - போர் யானை
அரசுவா
அல்லியன்
அனுபமை
ஆம்பல்
ஆனை
இபம் - திசையிபச் செவி (கலிங். புதுப். 331).
இரதி
இராசகுஞ்சரம் / குஞ்சரம்
இருள்
தும்பு(சென்னைப் பேரகரமுதலி)
வல்விலங்கு
மாதங்கம்
உம்பல் - சான்று
உரலடி - கடுக்கை யுரலடிமீ துற்றானும் (தனிப்பாடல். i, 79, 158)
கலபம்
அருமணவன் - அருமணத் தீவின் யானை. (நன். 275, மயிலை.)
அல்லியன்- தன் குழுவைப் பிரிந்த யானை
உவா - 60வயதுக்கும் மேற்பட்ட யானை
எறும்பி/இறும்பு - (திவாகர நிகண்டு)
ஏந்துகொம்பன் - வளைந்த கொம்பையுடைய யானை
ஒற்றைக் கொம்பன் - ஒற்றைக் கொம்புள்ள யானை.
கொம்பன்யானை - பெரிய கொம்புகளுடைய யானை.
கோட்டுமலை - கொம்புகளுடைய யானை.
ஐராவணம் = நாகாதிபன் = நான்மருப்பியானை = வெள்ளானை = வெள்ளையானை = அப்பிரமா தங்கம்- இந்திரன் யானை, பட்டத்து யானை. (சீவக சிந்தாமணி. 3046, உரை.)
கசேந்திரன் - சிறந்த யானை.
குவலயாபீடம் - கஞ்சன் கண்ணனைக் கொல்லும் படி ஏவின யானை.
கடாசலம் - கடாசல வீருரி போர்த்தவர் (விநாயகபுராணம். சண்முகர். 3)
ஒருத்தல் - ஆண்யானையையும் குறிக்கும்.
ஓங்கல் - யானை. அக. நி.
கசம் - (கம்பராமாயணம். திருவவ. 22.)
கடிறு - கடிறுபலதிரி கானதரிடை (திவ். பெரியாழ். 3, 2, 6)
கயம் - கயந்தனைக் கொன்று (திருவாசகம். 9, 18).
கரபம் - ஒருநாற் றந்தக் கரபத்தி னண்ணல் (கந்தபுராணம். அச முகிந. 22)
கராசலம் - கராசலத்தின் வன்றோல் வியன்புயம் போர்த்தாய் (கந்தபுராணம் கந்தவி. 63)
கரிணி - பெண்யானை(பிங்கல நிகண்டு)
கருமா -
கரேணு - (திவாகர நிகண்டு,சூடாமணி நிகண்டு )
கள்வன் - பிங்கல நிகண்டு
களபம் - மதகரிக் களபமும் (சிலப்பதிகாரம். 25, 49)
கறையடி - பொழிமதக் கறையடி (கல்லா. 61, 22)
கஜம் = கெசம்
காட்டியானை - காட்டில் வாழும் யானை. (திவாகர நிகண்டு)
கொலைமலை - கொலைசெய்யும் யானை = போர்கள யானை. பெருமதக் கொலைமலை (கல்லா. 4)
கிரிசரம் - மலையிற் பிறந்த யானை. (திவாகர நிகண்டு)
குஞ்சரம் - குஞ்சரவொழுகை பூட்டி (பதிற்றுப்பத்து. 5, பதி.)
கும்பி - (திவாகர நிகண்டு)
குமுதம் - தென்மேற்றிசை யானை. (பிங்கல நிகண்டு)
குழவி - யானைக்கன்று. ஒருசார் விலங்கின் பிள்ளைப்பெயர். (தொல்காப்பியம். பொ. 575--579).
கைம்மலை - கையை உடைய மலைஅக. நி.
நடைமலை - நடக்கும் மலையானை. நடைமலை யெயிற்றி னிடைதலை வைத்தும் (கல்லா. 12)
கைமா - பொலம்படைக் கைம்மாவை (பரிபாடல். 11, 52).
கோட்டுமா - கோட்டுமா வழங்குங் காட்டக நெறியே (ஐங்குறுநூறு. 282)
சத்திரி - யானை. (சங். அக.)
சாகசம் - யானை. அக. நி.
சாமோற்பவை - பெண் யானை (உரி. நி.)
சிந்துரம் - (சூடா.)
சுண்டாலம் - (யாழ். அக.)
சூகை - அக. நி.
தந்தாயுதம்
தந்தாவளம் - தந்தாவளசேனை (பாரத. நான்காம். 9).
தள்ளுமட்டம் - பெரிய யானைகளால் தள்ளப்பட்டு நடைபயிலும், யானைக்குட்டி.
தாப்பானை - புதிதாகப் பிடிபட்ட யானையைப் பழக்க, உபயோகப்படுத்தப்படும் பழகிய யானை.
தொடுவை - புதிய யானையைப் பயிற்றும் யானை
தாமம் - யானை. (சூடாமணி நிகண்டு)
திண்டி - அக. நி.
தீர்க்கமாருதம் - (யாழ். அக.)
தீர்க்கவத்திரம் - (யாழ். அக.)
தும்பி - (பிங்கல நிகண்டு.), தும்பியை யரிதொலைத் தென்ன (கம்பராமாயணம். வாலிவதை. 51)
துருமாரி - (யாழ். அக.)
துவரிதழ் - அக. நி.
துவிரதம் - இருகொம் புடைய யானை. (யாழ். அக.)
தூங்கல் - (திவாகர நிகண்டு)
தெட்டி - அக. நி.

தெள்ளி - அக. நி.
நகரகாதம் - (யாழ்.நிக)
நகரசம் - (யாழ்.நிக)
நதிசரம் - ஆற்றுச்சார்பாகப் பிறந்த யானை.(திவாகர நிகண்டு)
நாகம் - யானை. காள மேகமு நாகமுந் தெரிகில (கம்பராமாயணம். சித்திர. 2)
நாகவாரிகம் - அரசர் ஏறுதற்குரிய யானை.
நிருமதம் - (பிங்கல நிகண்டு) , மதமொழிந்த யானை. (சதுரகராதி)
நூ - அக. நி.
நூழில் (சூடாமணி நிகண்டு)
நெடுங்கை - நெடுங்கைப் பிணத்திடை நின்றான் (பு. வெ. 7, 13).
பகடு - பைங்கட் பணைத்தாட் பகட்டுழவன் (பு. வெ. 8, 5)
பஞ்சநகாயுதம்
பஞ்சநகம்
பட்டத்தியானை - இராச சின்னங்களுடையதும் அரசன் ஏறுவதற்கு உதவுவதுமான யானை.
பட்டவர்த்தனம் - அரச யானை. பட்டவர்த்தனமாம் பண்புபெற்ற வெங்களிறு (பெரியபுராணம். எறிபத். 11)
பண்டி அக. நி.
பவளக்கொம்பன்
பிக்கம்= யானைக்கன்று (யாழ். அக.)
பிணிமுகம்
பிரளயம்
பிள்ளுவம்
பீது - யானைத்திரளின் தலைமைபெற்ற யானை
புகர்முகம் - புலி யொடு பொரூஉம் புகர்முக வோதையும் (சிலப்பதிகாரம். 25, 29)
பூட்கை - பொன்றி வீழ்ந்த புரவிவெம் பூட்கை தேர் (கம்பராமாயணம். முதற்போ. 58)
புழைக்கை - (திவாகர நிகண்டு)
பூழ்க்கை - பூழ்க்கை முகன் மனுவை நனியெண்ணின் (விநாயகபுராணம். 14, 9).
பெருங்கை - பெருங்கைத் தொழுதியின் (பதிற்றுப்பற்று. 76, 6).
பெருமா - (பிங்கல நிகண்டு)
பென்னை - (சங். அக.)
பேசகி - (சங். அக.)
பேசிலம் - (யாழ். அக.)
பொங்கடி- பொங்கடி படிகயம் (அகநானூறு. 44)
போதகம் - போதகமொன்று கன்றி (கம்பராமாயணம். விபீடண. 113)
மகாகாயம் - (யாழ். அக.)
மகாதந்தம் - (யாழ். அக.)
மகாநாதம் - (யாழ். அக.)
மகாமிருகம் - (யாழ். அக.)
மத்தகுணம் - (யாழ். அக.)
மதங்கம் - (யாழ். அக.)
மத்தமா - மத்தம் பிணித்த கயிறுபோல் (கலித்தொகை. 110),(நிகண்டு.)
மத்தவாரணம் - மத்தவாரணம் பிடிகளோடு வாரிதோய் கானி யாறும் (பாரத. அருச்சுனன்றவ)
மதங்கயம் - மதிக்கு மதங்கய மனைய வரக்கன் (சேதுபு. பிரமகத். 7).
மதமா - (பிங்கல நிகண்டு)
மதவிருந்தம் - (யாழ். அக.)
மதாரம் - (யாழ். அக.)
மதாவளம் - (பிங்கல நிகண்டு)
மதி - கோண் மதித்திடர் கிடந்தன(கம்பராமாயணம். நாக பாச. 136)
மந்தமா - (சூடாமணி நிகண்டு)
மந்திரம் - யானை வகைகளில் ஒன்று (சுக்கிரநீதி, 307.)
மருண்மா - (திவாகர நிகண்டு)
மறமலி - (திவாகர நிகண்டு)
மா - அக. நி.
மாதிரம் - (பிங்கல நிகண்டு)
முத்துக்கொம்பன் - முத்து நிறமான தந்தமுள்ள யானை.
மையன்மா - (இலக். அக.)
மொய் - (பிங்கல நிகண்டு)
யாளி - அக. நி.
யானைத்தலைவன் - யானைக் கூட்டத்துள் தலைமைவகிக்கும் யானை. (மலைபடு. 297, உரை.)
யானைமுகவன் - வீரபத்திரக் கடவுள், விநாயகக் கடவுள் (சூடாமணி நிகண்டு)
யூதபம் - தன் கூட்டத்தைக் காக்குந் தலைவன் யானை. (பிங்கல நிகண்டு)
வயமா - வயமாத் தானவாரியும் (கம்பராமாயணம். ஊர்தேடு. 17)
வராங்கம் - (யாழ். அக.)
வருணம் - (யாழ். அக.)
வல்விலங்கு - (பிங்கல நிகண்டு)
வழுவை - (சூடாமணி நிகண்டு)
வியாளம் - கெட்டகுணமுள்ள யானை
விராணி - (சங். அக.)
வேதண்டம் - பொதி. நிக.
அருணம் - அக. நி.
அழுவை - அக. நி.
அறுகு - பொதி. நிக.
இமழி - அக. நி.
உத்தரி - அக. நி.
ஊர்வரை - பொன்னூர்வரைதனில் (சிவப். பிரபந். கோடீச்சுர. 241)
ஏரம்பம் - (நாமதீப.)
ஓர்கை - ஓர்கை யுரியான் (கடம்பர். உலா, 364)
கரமை - (சங். அக.)
களம் - கொம்பில்லா யானை
கேழல் - அக. நி.
சூர்ப்பகன்னம் - அக. நி.
செயவானை - பட்டத்து யானை. (யாழ். அக.)
அதிகடம்
அரிணம்
அருணம்

சொல்வளம்

மாவுத்தன் - பாகன் - அங்குசம் - அங்குலி - அபரம் - அயிராவணம் - ஆது - ஆலயம் - கேரளம் -இட்டறை - கடாம் - குஞ்சி - குன்மம் - கூவிளி - கைந்நாகம் - கொட்டை - கொப்பம் - கொம்பு - கோடு - சாலை - சூல் - சேவகம் - சேனாமுகம்- சேனை - தட்டம் - தண்டம் - தம்பம் - தலைப்பறை - தவிசு - தற்பணம் - திசையோனி - துத்தி - துவிபம் - தேம் - நாகமுகன் - நுடங்குதல் - நெய்ம்மிதிகவளம் - பண் - பத்தி - பரணி- பலகாரம்- பொய்க்கிணறு- பாரி- பூ- யானையாளி- பொற்படை- மஞ்சு- மத்தம்- மதச்சுவடு- யானைக்கச்சை- யானைக்கணையம்- யானைக்கவடு- யானைக்கற்றாழை- யானைச்சப்பரம்- யானைத்தடிப்பு- யானையடிக்கல்- யானைவாரி - வடிப்போர்- வம்பு- விடாணி- விருத்தவிலக்கணம்- வடிப்போர்- ஆடம்பரம்- ஓளி- குமிழ்தல்- ஓளி- அந்துகம்- அப்புது - அம்பாரி - அரசன் - அலகம்-யானைத்திப்பிலி - கந்து

( மொழிகள் )

சான்றுகள் ---யானை--- DDSA பதிப்பு + அகரமுதலி + தமிழ் தமிழ் அகராதி + வாணி தொகுப்பகராதி

(Elephant - tamil lexicon dictionary )