வாய்
.JPG)
பொருள்
வாய் (பெ)
- உயிரினங்கள் தம் உடலுக்குத் தேவையான உணவும் நீரும் உட்கொள்ளும் உடற்பகுதி.
- இது மாந்தரின் உடலின் உணவுப்பாதையின் தொடக்கப் பகுதி.
- ஒலியெழுப்ப, மொழி பேசப் பயன்படும் உறுப்பு.
- புண்ணின் வாய் (புண்ணின் திறந்துள்ள பகுதி; பாம்பு முதலிய கடித்துவிட்டால் கடிபட்ட இடம், கடிவாய்
- ஏதொன்றும் தொடங்கும் இடம், தோற்றுவாய்
- பானை, ஏனம், பாத்திரம் போன்றவற்றின் திறந்த பகுதி.
வாய் (வி) (வாய்க்க, வாய்த்த)
- ஒன்று தற்செயலாக நிகழ்வதைக் குறிக்கும் வினை, வாய்த்தல் என்னும் வினை.
விளக்கம்
மொழிபெயர்ப்புகள்
- வாய் - வாய்ப்பு - வாய்மை
- வாய்க்கால், வாய்ப்பந்தல்,
- வாயாடி, உளறுவாயன், ஆபாசவாயன், திமிறுவாயன், திணறுவாயன், திக்குவாயன், ஓட்டைவாயன், நல்லவாயன், நாறவாயன்
- திக்குவாய், திக்குவாயன்
- வாய்மொழி, வாய்ச்சொல், வாய்ப்பேச்சு, வாய்ப்பாட்டு
- வாயாடு, வாயசை
- வாயில், நுழைவாய், நுழைவாயில்
- கால்வாய், எழுவாய், வருவாய், தோற்றுவாய், கழுவாய்
- கக்குவாய்
- ஆசனவாய், மலவாய்
- பொக்கைவாய்
- எருவாய், கருவாய்
- கடைவாய்ப்பல்